

Rejenerasyon, bir doku veya organın hasar gördüğünde kendini yenileme veya yeniden oluşturma yeteneğidir. Canlı organizmalar, bazı durumlarda hasar gören dokuları tamir edebilir ve işlevselliği geri kazanabilir. Rejenerasyon, hücrelerin bölünerek ve farklılaşarak yeni dokuları oluşturduğu bir süreçtir.
Rejenerasyon, farklı organizmalar ve dokular için farklılık gösterebilir. Bazı organizmalar, özellikle bazı omurgasızlar ve bazı bitkiler, önemli derecede rejenerasyon yeteneğine sahiptir. Örneğin, yıldız balıkları kuyruk veya uzuvlarını kaybettiklerinde bunları yeniden büyütebilirler. Bazı bitkiler de hasar gören kök, yaprak veya gövde kısımlarını yenileyebilir.
İnsan vücudu ise rejenerasyon yeteneği bakımından sınırlıdır. Bazı dokular, özellikle cilt ve karaciğer gibi hızla yenilenen dokular, bir dereceye kadar rejenerasyon yeteneğine sahiptir. Ancak, bazı organlar ve dokular, örneğin kalp, beyin ve omurilik gibi kompleks yapılar, sınırlı veya hiç rejenerasyon yeteneğine sahip değildir. Bu tür hasarlar genellikle kalıcı olabilir ve tedavi ve rehabilitasyon yöntemleriyle kompanse edilmeye çalışılır.
Bilim alanında, rejenerasyon potansiyeli olan dokuların ve organların yeniden büyümesini ve onarımını teşvik etmek için çalışmalar yapılmaktadır. Hücre tedavisi, doku mühendisliği, gen terapisi ve kök hücre araştırmaları gibi alanlarda yapılan çalışmalar, rejenerasyonun insan sağlığı açısından potansiyel önemini vurgulamaktadır. Bu tür araştırmalar, ileride daha etkili rejeneratif tedavi seçeneklerinin geliştirilmesine yol açabilir.